[martynkasss]

Wszystko wraca do mnie jakbym miała w sobie nadajnik GPS, a to coś nawigację

[Creativity]

Mam za słabą psychikę aby przeciwstawić się temu co robię i temu, kto powoduje, że to robię.
I chociaż przez tyle lat jest ciągle to samo, to walczę, a przynajmniej się staram aby było lepiej. Zmiany do tej pory nie nadeszły.

[Iroisai]

I znów coś czuję, że dziś przybędą mi na ręce kolejne kreski.

[Aruka]

Byłem pewien że już z tego wyszedłem. Kilka miesięcy czystości aż tu nagle jedna kłótnia z osobą którą kocham sprawiła że znów to zrobiłem... Mam już dość dalszego hamowania się, czas wyrzucić wszystko z siebie...

[PanFoster]

Aruka, może wyrzuć to z siebie opisując to w swoim temacie?

Największym powodem do chwały nie jest to, że nigdy nie upadamy, ale to, że potrafimy się po upadku podnieść.

[Aruka]

PanFoster, swój temat, masz na myśli "Poznajmy się"?

[PanFoster]

Aruka, no tak.

[Iroisai]

Zaje*iście, powitajmy kolejną kreskę na mojej ręce...

[matthew]

Cóż mogę dodać.
Wróciło niczym bumerang i to z podwójną siłą. Teraz już jedna, czy dwie kreski nie wystarczają.

[Lennei]

[matthew]

Po części utrata kontaktu z kumplami, a po części brak sił spowodowany nieustannym smutkiem... Jakoś tak.

[Akurat]

Miałam już takie ładne wygojone ręce... Jedna bzdura, alkohol i znowu sznyty takie, ze z daleka widać. A za chwilę matury ustne, prezentacja... Długi rękaw mnie czeka.

[Ola7899]

Akurat, ja mam podobnie, jutro matura ustna rece nogi wszystko w bliznach. Nie potrafie sobie poradzić

[dyingsooul]

U mnie też wraca, kilka dni czystości, z jednej strony radość, a z drugiej... przez te kilka dni byłam chodzącą tykającą bombą, wszystko mnie irytowało, dosłownie - wszystko. Wczoraj nie wytrzymałam i... przybyły nowe sznyty na udzie. Nie umiem sobie już z tym radzić, eh.

[thunderstruckk]

Nie bardzo wiedziałam, gdzie mogę to napisać - więc piszę tutaj.

Od jakiegoś czasu chodzę strasznie nakręcona i mam przeogromna potrzebę pocięcia się. Spowodowane to jest ogromem negatywnych emocji i stresem zalewającym mnie od jakiegoś czasu. Jestem zła, rozżalona, przestraszona. Jak małe przestraszone zwierzątko boję się wyjść na zewnątrz.

Dlaczego tak jest, że ilekroć nadchodzi ten zły okres, to myśli o aa wracają? Nie tnę się od... sama nie wiem? 3 lata? 4? Ale te nieszczęsne myśli nie znikają.

Niue czuję nawet, żeby to było jakieś złe. Potrzebuję się jakoś oczyścić po prostu. Z tych emocji. Potrzebuję trzeźwo myśleć...